Αφιέρωμα στο σεξ, μέρος πρώτο

Λετ'ς φέις ιτ, το σέξε βρίσκεται παντού. Είναι σαν το ευρώ και την οικονομική κρίση. Έτσι, αποφάσισα να ξεκινήσω ένα μίνι αφιέρωμα σ'ετούτο το μουνίμως φλέγον ζήτημα από μια άλλη σκοπιά, αυτή της μουσικής.
Θα ξεκινήσω από ένα εγχώριο προϊόν. Ένα πολύ γνωστό και ίσως ιστορικό τραγούδι, λαϊκό το λες, που πάντα μου έβγαζε αυτό το σεξουαλικό -στο στίχο κυρίως, γιατί από μουσική χεσ'τα. Εκτός αν μιλάμε για σεξ σε κατάθλιψη, που συνήθως δεν υπάρχει, άρα καταλήγουμε σε άτοπο.
Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα, ο τίτλος του και φαντάζομαι ότι δε χρειάζεται να περάσω σε λεπτομέριες. Θα έβαζα το βίδεο με το άσμα, αλλά φοβούμαι πως έχω καταντήσει γραφικός με τα βίδεο πια και θα τα περιορίσω όσο γίνεται. Άσε δε που μπορεί να γίνει καμιά παπαριά όπως σε προηγούμενο ποστ [δηλαδή σ'αυτό --->http://somnolencecontinue.blogspot.com/2009/11/blog-post_759.html ] και να μου εμφανίσει το βίδεο 290 φορές.
Έτσι, περνάμε κατ'ευθείαν στην ανάλυση του στίχου.
Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα [ανεξαρτήτως χρονικού προσδιορισμού, τραβιέται όλες τις ώρες]
η ώρα που γεννιέται η ζωή [θαρρώ πως είναι προφανές, δε θα μιλήσει ο βιολόγος μέσα μου]
η ώρα που ταιριάζει η αναπνοή σου [ακόμα κι αν έχεις φάει σκόρδο]
μαζί με την δική μου αναπνοή [..θα έχω φάει κι εγώ]
Κι αν είναι η αρχή στην κατηφόρα [γιατί κρατάμε και τα ήθη ψηλά]
η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα [ο ακριβής προσδιορισμός απών]

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα [ναι, ακόμα και στις έξι το πρωί]
η ώρα που μου σβήνεις τον καημό [διότι πριν είχα ανάψει]
η ώρα που και η σκέψη μου πεθαίνει [και είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά]
και που δε θέλω να 'χει τελειωμό [κατά βάση θέλεις, εκεί αποσκοπεί όλο αυτό]
Κι αν είναι η αρχή στην κατηφόρα [τιμούμε τα πτυχία μας]
η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα [όσο να πεις]

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα [αχ]
η ώρα που μ' αρέσει να πονώ [βαχ]
η ώρα που σου δίνω την ψυχή μου [κι όχι μόνο]
χωρίς να νοιώθω τίποτα φτηνό [εδώ βλέπουμε την υψηλή αυτοεκτίμηση. αυτοκοστολογείται ακριβά]
Κι αν είναι η αρχή στην κατηφόρα [δυο χρόνια κατηχητικού είναι αυτά, ας τα τιμήσουμε]
η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα [ω ναι]


Αυτά, λοιπόν, σε γενικές γραμμές. Δε νομίζω πως φταίει το μυαλό μου ή η ανωμαλία μου. Θεωρώ πως είναι προφανές. Έχω στα χέρια μου διεθνές υλικό, θα επεκταθώ εν καιρώ. Ακόμα κι αν δεν είναι όντως έτσι, τουλάχιστον θα καλλιεργηθούμε. Κιπ μέικιν λοβ, αγωνιστικούς χαιρετισμούς!