[φ]οικογενειακές καταστάσεις

Ξεκινώ με ένα ζήτημα φλέγον στο μικρόκοσμό μου. Μερικοί άνθρωποι απλώς δεν ξέρουν να διαλέγουν επίθετα. Δηλαδή δε γίνεται να σε λένε Αλμούνια και να κάνεις διεθνή καριέρα ως σημαίνων πολιτικός παράγων. Τουλάχιστον γίνε γκο-γκο μπόι, για να δένει με το κλίμα. Κι άντε, θα μου πεις, το αλμούνια είναι δυσλειτουργικό μόνο στο γκρις. Τι έχεις όμως να πεις για την άλλη, την Courtney Cox; Εκεί είναι πιο ιντερνάσιοναλ η κατάσταση, άρα και το πρόβλημα. Αντίλογος: μπορεί να είναι απ'τους κόκορες κι όχι από τ'άλλα πτηνά. Ναι, αλλά αν εσένα σε λέγανε Μαριάνθη Πίπα, ποιος θα σκεφτόταν ότι προέρχεται απ'αυτή που καπνίζουμε;
Με την ευκαιρία να πω ότι χθες άκουσα τη λέξη 'πουτάνα' στην τηλεόραση στις τρεις το μεσημέρι. Στις τέσσερις, τα αυτιά μου έξυσε η λέξη 'τσιμπούκι', τουλάχιστον τρεις φορές. Βέβαια αναφερόμασταν στο καπνίζον κι όχι στο λίκαμπολ, αλλά και πάλι. Το τσιμπούκι είναι τσιμπούκι.
Δεν είμαι σεμνότυφος. Αγαπώ το αυθεντικό και γι'αυτό είμαι η γραφική φιγούρα ενός οικογενειακού χριστουγεννιάτικου γεύματος, που θα κάνει πρόποση στα ξυρισμένα μουνάκια. Πλάκα-πλάκα δεν το'χω κάνει ακόμα αυτό, να μια καλή ιδέα για φέτος. Ωστόσο, όσες φορές έβγαλα όλο αυτό το 'χυδαίο' [και βάζω εισαγωγικά γιατί το να μην μπορείς να κατονομάσεις ένα μέρος του σώματος ως έχει, μάλλον σημαίνει ότι έχεις κάποιο θέμα με το σώμα σου και -κατ'επέκταση- με τον εαυτό σου ως ολότητα] σε μία πιο 'επίσημη' κατάσταση [βλέπε μάζωξη του σογιού κτλ], ένα ρίγος διαπέρασε τους συνδαιτημόνες μου. Κι όμως, είναι οι ίδιοι που θα είναι στο σπίτι τους βλέποντας κωνσταντίνου και ελένης [ξερνάω] και θα ακούσουν τη λέξη 'πουτάνα' και δε θα αντιδράσουν όπως απέναντί μου. Μετά θα ακούσουν και το τσιμπούκι τρεις φορές και θα νομίζουν ότι ήθελε να πει τσιμπούσι, αλλά της το είχανε γράψει βυζαντινά [τcιμπούcι] και έμπλεξε τα μπούτια της.
Και κάπως έτσι, δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Μήπως τελικά πρέπει να παίρνω μαζί μου και μία τηλεόραση, να μου τη φοράω κολλάρο και να μιλάω μέσα από'κει; Πότε θα έρθει η λιμπερασιόν, ώστε να μπορώ να λέω τη θεία λέξη 'μουνί' όσες φορές θέλω και να χαίρεται ο κόσμος; Με κάτι τέτοια, παθαίνω ό,τι και η κυρία στο κάτωθι άσμα.

Ξέρω, απέχει από ό,τι ακούω. Αλλά όχι, το εκτιμώ κι αυτό. Η μουσική είναι πολύπλευρη, πολύχρωμη και όλοι μα όλοι έχουν θέση σ'αυτή. Το ίδιο ισχύει για όλη την τέχνη. Την τέχνη όμως, όχι το "βρήκα ένα σκατό που έμοιαζε με τον έλβις στο πεζοδρόμιο, πέταξα και μια ροζ κορδέλα από πάνω, το φωτογράφισα και είναι τέχνη". Δώστε μου πράγματα για να κάνω προβολή επάνω τους. Κι εγένετο τέχνη.
Έτσι, έμαθα ότι θα μας φέρουν τον καρυοθραύστη στο θέατρο βάδμιντον. Εντάσσεται στο κρίσμας μουντ, δε λέω. Ωστόσο, μαζί μ'αυτό θα ανέβει και "ο μεγαλέξανδρος και το καταραμένο αρχίδι". Φίδι, συγγνώμη. Μα φυσικά, κι εμένα το πρώτο πράγμα που μου'ρχεται στο μυαλό όταν ακούω "Χριστούγεννα" είναι ο μεγαλέξανδρος και το καταραμένο. Στην έξοδο θα μοιραστούν κονιάκ και παξιμάδια, καθώς και κόκκινα αυγά. Παραδοσιακές χριστουγεννιάτικες νοστιμιές.