Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012
Σαλού, σα βα;
Έλα ναι, είναι που βαρέθηκα να τρώω με το χρυσό το κουτάλι και να σκουπίζω τον κώλο μου με κασμίρ και είπα να το παίξω λίγο Φαίδρα. Τι να τα κάνω τα κοσμήματα; Τι να τα κάνω, η ρουφιάνα; Όχι πες. Πες με πάλι καπριτσιόζικο δεκατετράχρονο. Εγώ ξέρω πως με τον άνεμο που'χω, κάνω το καλύτερο που μπορώ. Κι εσύ θα μπορούσες να ξέρεις -αν ήθελες. Κι αν πιστεύεις ότι μπορείς καλύτερα από'μένα, ανταλλάσσουμε οχήματα και δρόμο ευχαρίστως.
Είναι ματωμένο το δέσιμο, δε λέω. Αλλά σπάει.
Δεν είναι η εξημέρωση που θέλω.
Καμιά φορά ούτε η παρέα -όχι αυτού του τύπου, τέλος πάντων, αν πρέπει να είμαι ακριβής.
Βιβλίο οδηγιών δεν έχω. Ούτε προφορική εκδοχή. Ούτε τακτ. Ούτε ιερό. Ούτε όσιο.
Έχω δυο χιλιάρικα στην τσέπη, έχω κι ένα ρέμπελο σκοπό -trilingue et frivole, so don't be shy and feast your eyes.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου