Τόση χαρά, ούτε εγώ

Μα άκου!

Άκου πόσο ωραία γεύση έχει τούτο το ορεκτικόν!

Τρεζ α λα μοντ

Περπατώντας στην κοιτίδα της παρακμής [σέρρες ιζ δε νέιμ], εντόπισα ένα μαγαζί που -φυσικά- έχει μείνει ίδιο κι απαράλλαχτο από κτίσεως κόσμου. Βέβαια αλλάζει τη βιτρίνα πολύ συχνά [για τα δεδομένα του εμπορεύματος], αλλά είναι το μόνο σημείο ζωής που δίνει. Ανησυχητικό, φευ, καθ'ότι είναι υπόνοια ύπαρξης αγοραστικού κοινού. Άγχομαι!

Ξεκινώ με φωτογραφία της προσόψεως, δίδοντας έμφαση στην επωνυμία του μαγαζιού.

..το οποίο πασιφανώς δεν απαντήθηκε ποτέ.

ΚΑΙ συνεχίζομε, με ενδεικτικά κλόουζ-αψ του εμπορεύματος, διότι τούτος ο τόπος έχει πολλά να διδάξει όσον αφορά στο ενδυματολογικό -και όχι μόνο- στο άθενς, που μας το παίζει και κάπιταλ. Πτύω.

Κόκκινο, χρώμα παθιασμένο διά γυναίκας που ξέρουν τι θέλουν και το διεκδικούσι δυναμικώς. Λένε ότι οι λαρισαίες ντύνονται σαν να πηγαίνουν στα όσκαρΖ όταν βγαίνουν για καφέ. Ε, στο μπουγάτσαβιλλ ντύνονται έτσι για να πετάξουν τα σκουπίδια. Πλούραλ.

Ποια γκάγκα και αηδίες, τούτο'δω το κομψοτέχνημα τα έχει όλα: κιουλτίρ κι εξτραβαγκάντσα. Έχει το φιόγκο του, ναι. Αλλά είναι φουλ σατάν σε τιρκουάζ απόχρωση, άρα μιλάμε για ένα τατς από Μάρλεν Ντίτριχ και γαλάζιο άγγελο. Ή άγγελολ, αναλόγως. Χριστέ μου, έγραψα λολ, με χάνετε. Συνεχίζομε!

Και σου λέω εγώ: είσαι στο μπουγάτσαβιλλ και σου'ρχεται απρόσμενη πρόσκληση για ντινέ στου σώτου, με τα σουβλάκια [όπου α προπό κάνανε και προπώληση εισιτηρίων για τη συναυλία της βίσση, δε θες να ξέρεις]. Η λογική υπαγορεύει να εμφανιστείς σαν τη Μαρινέλλα, μόνο που επειδή δεν είναι μνημόσυνο, κόλλα ένα γιγάντιο λευκό αντίσωμα μπροστά και κανείς δε θα σου πει συλλυπητήρια. Φυσικά, μότο μας είναι "ό,τι γυαλίζει, χαρίζει", επομένως δε θα μπορούσαν να λείπουν οι ψευδοσβαρόφσκοι απ'το ανσάμπλ.

Εδώ, ο ντεπιές που σε βγάζει ασπροπρόσωπη. Ιδρώνεις σαμπουτάνα σ'εκκλησία, μα δε φαίνεται. Αγάπη από νάυλον η αννούλα; Ταγιέρι από τιτάνιο η Φρόσω.

Και κλείνομε με το μπίζινες λουκ. Τρεις εξαιρετικοί ντεπιέδες, ενδεικτικά. Ο πρώτος σε αυστηρή γραμμή, γκρι σουρί με τσαχπινιά στο πέτο και ανατρεπτικό πουκάμισο. Ο δεύτερος εθνικόφρων, ίσως πιο αυστηρός απ'τον πρώτο, δία σφιχτομούνας [το καρτελάκι είναι βασικόν αξεσουάρ]. Ο τρίτος είναι υδροχόος. Γκρι, μα πιο φριβόλ. Μπροκάρ σχέδιο τύπου στάμπα pullandbear. Πουκάμισο από αλουμίνιο. Και οι τρεις ντεπιέδες, ωστόσο, απευθύνονται σε κυρίες ακρωτηριασμένες -υποδηλούται από το μήκος των μανικίων.

Για παραγγελίες, εντός.

[Ευχαριστώ τη Δέππυ, διά το χέρι και την ψηφιακή. Θα αξιωθώ να πάρω κι εγώ. Ψηφιακή. Χέρι έχω -κι έχω κι ένα ακόμα, εφεδρικό.]

deconstructive romance

Μπορεί να είμαι μια ευγενική ψυχή, ένας μπονόμ, να με διέπει μία νομπιλιτέ. Χαουέβερ, μερικές φορές το πολύ ρομάνς καταντά εμετίκ -και απολογούμαι προς κάθε Μποβαρύ που αποζητά ένα ιδεώδες, αλλά βρήκα ένα σάιτ που χρήζει αποδόμησης. Εξκιουζέ.

Το βουβουβού.ονλυλόβ.γρου -σιγά μη βάλω και λινκ- προτείνει διάφορα περί έρωτος και λοιπών γλυκερών καταστάσεων, σε περίπτωση που βγεις ραντεβού με καθηγήτρια οικιακής οικονομίας πουχού και θες να αυξήσεις τις πιθανότητες επιτυχίας.

Ωστόσο κάποια ζώδια φέροντα έναν εξτρά κυνισμό, απλώς θα βγάλουν απ'την τσάντα ένα ντούσμπαγκ και θα απελευθερώσουν τόνους ξερατού και γαστρικών υγρών. Παρντόν αν τρως.

Διότι στο "Η αγάπη αποτελείται από μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα", η μόνη λογική απάντηση είναι "και η διπολική διαταραχή επίσης".

Αντιστοίχως..

"Στα όνειρα και την αγάπη τα πάντα είναι δυνατά". Φυσικά. Το ίδιο ελπίζω και για το τσίπουρο στην κάβα σου.

"Η νύχτα μου έχει γίνει ένα γλυκό ηλιοβασίλεμα εξ'αιτίας σου". Αυτό με ένα ζάναξ των 0,5 και για ένα ημίωρο. Εν συνεχεία δεν έχει ούτε ηλιοβασιλέματα ούτε πύρινες θάλασσες. Απλά νεκρικό, βαθύ ύπνο.

"Αν αφαιρέσεις την αγάπη, η γη είναι ένας τάφος." Αν όμως προσθέσεις λίγο χόρτο, η γη είναι ένας μπάφος.

"Το μόνο αληθινό δώρο είναι μια δόση από εσένα." Χάου σβιτ, μάι γκοντ. Τηλέφωνο ΟΚΑΝΑ: 2108898200. Έχει και fucks.

"Έγινα ένας νερόμυλος, που γυρίζει και σε γεύεται, όσο τα νερά κινούνται." Εντάξει, πες μου. Υπάρχει καλύτερη περιγραφή για το γλειφομούνι;

"Αγάπη είναι η φιλία μέσα στη φωτιά." -Γεια, είμαι η Κούλα! -Γεια, είμαι η Φωφώ. Ωραία δεν καίγεται το νεοκλασσικό; -Ναι, είναι εξαιρετικό. Λες να πέσει το φλεγόμενο ταβάνι πάνω μας; -Αχ, ναι μακάρι! Θες να γίνουμε φίλες μέσα στη φωτιά; -Αμέ! -Σ'αγαπώ.

"Η καρδιά μου είναι πάντα στην υπηρεσία σου." Αυτό είναι εξαιρετικό για φλερτ μεταξύ δημοσίων υπαλλήλων. Τύπου "η καρδιά μου είναι πάντα στο πρωτόκολλο".

Επίλογο για άλλη μια φορά δε βρίσκω. Είναι σάντεϋ, μόλις ξύπνησα, θέλω γλυκό. Μπονζούρ.

Νέο πόκεμον!

Να λοιπόν που υπάρχει και κάτι πιο αισχρό από το παιδικό πορνό. Κατ'εμέ θα έπρεπε να έχει ήδη απαγορευτεί, πρωτίστως για λόγους αισθητικής. Θα μου πεις "νωρίς το ανακάλυψες". Ε όχι. Γνώριζα την ύπαρξή του από πριν, αλλά δεν τολμούσα να δω ένα ολόκληρο βίδεο. Φοβόμουν για τις αντιδράσεις μου.
Ορίστε το ανερχόμενο ταλέντο, τα βγιουζ του συγκεκριμένου είναι περί τα εξήντα εκατομμύρια -θα πρέπει να έχει γκραν σουξέ. Προσωπικά θα προτιμούσα να ακούω βδέλλες να ερμηνεύουν τραγούδια της εποχής του αττίκ ή τη βιτάλη να τραγουδάει το λάικ ε βέρτζεν. Ωστόσο αυτή η νέα εποχή πασιφανώς δε συνάδει με το δικό μου κόνσεπτ.

Αβάδιστη, μη μου λέτε μετά διά την Μελοδήν Γαρδώ, δε συγκρίνεται μ'ετούτο. Αν έρθει διά λάιβ εμφάνισιν, θα κλείσομε εισιτήριον άμεσα. Μία απορία μου: πόσα ρολόγια μπορεί να φορέσει κανείς;