Είναι πάντα καλό ένα νέο ξεκίνημα. Νέαι βάσεις, νέαι αρχαί, νέαι γενικώς. Σίγουρα τα νέα ξεκινήματα είναι συνήθως αυτό που οι συμπατριώτες Γάλλοι ονομάζουν balbutiant[s], το οποίο κυριολεκτικά σημαίνει τραυλίζων και μεταφορικά σπασμωδικά, με μπέιμπυ στεψ [μερσί μισέλ]. Ωστόσο το τραύλισμα ξεπερνιέται με λογοθεραπεία και οι σπασμωδικές κινήσεις με φυσιοθεραπεία και κινησιοθεραπεία. Δεν είναι παράλογο, είναι απλώς ανθρώπινο. Πολύ ανθρώπινο. Βέβαια είναι απαραίτητη μία ενίοτε τυφλή εμπιστοσύνη όχι μόνο από τον έναν στον άλλο αλλά και στη γενικότερη ροή των πραγμάτων, τη ροή της ζωής. Γκόου γουίθ δε φλόου, δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί οτιδήποτε κακό. Αυτά από έναν υδροχοϊκό νου. Και μαζί ένα τραγούδι για'σένα που άγχεσαι. Αρκούντως βελούδινο -ο γαλλικός στίχος αποτελεί τυχαίο γεγονός. Άλλωστε στο τελευταίο κουπλέ το επεξηγεί αγγλιστί, για να μην κατηγορηθούμε και για σοβινισμό.
Θα συμφωνήσω. Άλλωστε η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και κάθε αρχή και δύσκολη. Ωραίο τραγούδι!=)
ΑπάντησηΔιαγραφήmar_